آل پاچینو: پنج دهه در سینما

این بازیگر افسانه ای 25 آوریل امسال 82 ساله می شود

آل پاچینو بیش از پنج دهه هست که در سینما فعالیت دارد. او که به‌عنوان یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین بازیگران سینما شناخته می‌شود، یکی از معدود هنرمندانی هست که برنده جایزه رقابتی اسکار، امی و تونی برای بازیگری شده است

آلفردو جیمز پاچینو

آلفردو جیمز پاچینو در 25 آوریل 1940 در نیویورک سیتی از پدر و مادری ایتالیایی آمریکایی به دنیا آمد. او به دبیرستان هنرهای نمایشی رفت، چهار سال را در استودیو هربرت برگهف گذراند و سپس به استودیوی بازیگران نقل مکان کرد و در آنجا زیر نظر مربی بازیگری لی استراسبرگ به آموزش پرداخت.

روی صحنه

فعالیت صحنه ای پاچینو در سال 1967 آغاز شد. در سال 1969، او برنده جایزه تونی شد (برای بازی در “آیا ببر کراوات می بندد؟”). او دومین جایزه  تونی را در سال 1971 برای  فیلم  The Basic Training of Pavlo Hummel’  برد (تصویر).

اوایل کار

پاچینو اولین بازیش را در سال 1969 با حضور کوتاهی در “من، ناتالی” انجام داد. اما این نقش او به عنوان یک سوء مصرف کننده مواد در « The Panic in Needle Park’»  بود که توجه کارگردان فرانسیس فورد کاپولا را جلب کرد.

“پدرخوانده” (1972)

کاپولا با انتخاب پاچینوی نسبتا ناشناخته در نقش مایکل کورلئونه در “پدرخوانده” ریسک کرد. بازی عالی پاچینو در این فیلم برای او نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشت.

Scarecrow’ (1973) ( مترسک )

پاچینو در این فیلم با جین هکمن همبازی شد، فیلمی که در باکس آفیس ایالات متحده ترکاند به جایزه بزرگ جشنواره بین المللی فیلم در جشنواره فیلم کن 1973 رسید و از آن زمان در میان تماشاگران سینما جایگاهی جذاب پیدا کرد.

Serpico’ (1973) (سرپیکو)

در همان سال، پاچینو در نقش پلیس نیویورکی فرانک سرپیکو، در این درام جنایی زندگی‌نامه‌ای جذاب، نقش آفرینی کرد. او پس از آن نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد.

«پدرخوانده قسمت دوم» (1974)

با تکرار نقش مایکل کورلئونه ظالم، جایزه بفتا را برای بهترین بازیگر مرد به ارمغان آورد. او همچنین نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد.

‘Dog Day Afternoon’ (1975) (بعدازظهر سگی)

دهه 1970 شاهد برخی از بهترین آثار پاچینو بود، از جمله این درام جنایی تحسین شده که بر اساس رویدادهای واقعی ساخته شده است. این بازیگر نامزد اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد برای نقش سارق بانک، سانی ورتزیک شد.

“بابی دیرفیلد” (1977)

او نقش یک راننده ماشین مسابقه را در این درام عاشقانه به کارگردانی سیدنی پولاک بازی کرد که برای او  یک نامزدی دیگر گلدن گلوب را به ارمغان آورد

‘…And Justice for All’ (1979) “..(.و عدالت برای همه)

به طور باورنکردنی، این بازیگر برای چهارمین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد در این درام دادگاهی شد که با تحسین منتقدان و موفقیت در باکس آفیس رو به رو شد.

Scarface” (1983) (صورت‌زخمی)

این فیلم بازسازی فیلم کلاسیک 1932 با همین نام، “Scarface” است پاچینو نقش یک پناهنده کوبایی که در نهایت به یک رئیس جنایتکار قدرتمند تبدیل می شود را بازی کرد. با بازی در این  فیلم، او نامزدی دیگر گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد را از آن خودش کرد.

‘Sea of Love’ (1989) (دریای عشق )

اواسط دهه 1980 نماد بازگشت پاچینو به صحنه بود، قبل از اینکه این بازیگر در «دریای عشق» به سینما بازگردد  نقدهای مثبت منتقدان را دریافت کرد.

نامزدی دیگر

پاچینو یک نامزدی دیگر برای جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به خاطر نقش مکملش در نقش پسر بزرگ کاپریس در اکشن کمدی وارن بیتی که مدونا هم در آن بازی کرد (تصویر) به  پاچینو رسید.

  ‘Scent of a Woman’ (1992)   “بوی یک زن”

-در این فیلم او تقش یک افسر ارتش تحریک پذیر، نابینا و بازنشسته پزشکی را بازی کرد سرانجام جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برد. او همچنین گلدن گلوب را به دست آورد.

‘Glengarry Glen Ross’ (1992)

در همان سال، او برای بازی در “گلنگری” نامزد جایزه اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد – او اولین بازیگر مردی بود که تا به حال دو نامزدی بازیگری را برای دو فیلم در همان سال دریافت کرد و برنده نقش اصلی شد.

موفقیت اسکار

آل پاچینوی خندان جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد  را برای بازی در «بوی زن» در شصت و پنجمین دوره جوایز اسکار دریافت کرد.

Heat (1995)

– پاچینو و رابرت دنیرو هر دو در “پدرخوانده قسمت دوم” حضور داشتند، اما نه در یک صحنه با هم. بنابراین جفت شدن این دو غول سینما در این تریلر جنایی موفق مایکل مان مشتاقانه انتظار می رفت. این فیلم یک موفقیت تجاری و منتقدانه بود.

Donnie Brasco’ (1997)

این فیلم برای  پاچینو که همیشه در ژانر جنایی کار می‌کرد راحت بود، برای این فیلم تحسین‌شده با مضمون مافیایی که در دهه 1970 اتفاق می‌افتاد، به گروه بازیگران برجسته‌ای که شامل جانی دپ، مایکل مدسن و آن هچه بودند، پیوست.

“خودی” (1999)

این بازیگر با همکاری مجدد با مایکل مان، در کنار راسل کرو در این فیلم تخیلی درباره داستان واقعی یک افشاگر در صنعت تنباکو بازی کرد این فیلم نامزد هفت جایزه اسکار شد.

جایزه دستاورد زندگی

در سال 2007، آل پاچینو جایزه دستاورد زندگی AFI را طی مراسمی که در تئاتر کداک در هالیوود، کالیفرنیا برگزار شد، پذیرفت.

بازگشت به صحنه

پاچینو ، در شب افتتاحیه «تاجر ونیز» در تئاتر Broadhurst در نوامبر 2010 که در تصویر میبینید به صحنه برگشت

مدال هنر

در سال 2012، باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده، طی مراسمی در کاخ سفید در واشنگتن دی سی، از این بازیگر با مدال ملی هنر تقدیر کرد.

(2019)  The Irishman’ مرد ایرلندی

در این فیلم ال پاچینو برای سومین بار با رابرت دنیرو هم‌بازی می‌شود، در عکس صحنه فیلمبرداری « مرد ایرلندی» به کارگردانی مارتین اسکورسیزی در لانگ آیلند، نیویورک را مشاهده می کنید.

در این فیلم دنیرو در نقش رهبر اتحادیه کارگری و قاتل مافیا بازی می‌کند و پاچینو در نقش رئیس تیم‌ستر، جیمی هوفا، نقش آفرینی می‌کند. پاچینو و جو پشی همبازی اش هر دو نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در این فیلم شدند.

روزی روزگاری در هالیوود (2019)

روزی روزگاری در هالیوود جدیدترین پیشنهاد کوئنتین تارانتینو با بازی پاچینو، برد پیت و لئوناردو دی کاپریو بود

“خاندان گوچی” (2021)

او با بازی در خاندان گوچی در کنار بازیگرانی مثل آدام درایور، لیدی گاگا، و جرد لتو، نامزد جایزه انجمن بازیگران سینما برای اجرای فوق‌العاده یک بازیگر در یک فیلم سینمایی شد.