بدترین اپیدمی که تا به حال به ایالات متحده رسیده است.

کلمه “اپیدمی” تصاویری از دوران قدیم را به تصویر می کشد، زمانی که مردم برای مبارزه با بیماری ها به خرافات  اعتماد می کردند. اما این تصویر، اگرچه دقیقi، اما همچنان مرگبارترین اپیدمی در طول زندگی ما اتفاق افتاده است، و ریشه‌کن نشده است.

نیوانگلند: آبله (1633-1634)

آبله در دهه 1600 همراه با مهاجران اروپایی به آمریکای شمالی آمد و بیش از 70 درصد از جمعیت بومی آمریکا را کشت.در سال 1721، 5889 نفر از ساکنان بوستون به این بیماری عفونی مبتلا شدند و 844 نفر بر اثر آن جان باختند.

آخرین مورد شناخته شده آبله در ایالات متحده در سال 1949 ثبت شد و حالا این بیماری در ایالات متحده ریشه کن شده است.

فیلادلفیا: تب زرد (1793)

فیلادلفیا که زمانی پایتخت و شلوغ ترین بندر این کشور بود، در معرض ویروس های وارده به شهر قرار گرفت. این همان چیزیه که در  تابستان  سال 1793 اتفاق افتاد. پناهندگان کارائیب که از شیوع تب زرد در سرزمین هایشان فرار می کردند به بندر فیلادلفیا رسیدند.

این بیماری عفونی که باعث زردی پوست و استفراغ شدید می شود، جان 5000 نفر را گرفت و 17000 نفر دیگر  هم از شهر فرار کردند.

در سال 1951 مکس تیلر  واکسن این بیماری  را ساخت. اگرچه هیچ درمانی برای تب زرد وجود ندارد، اما این واکسن  مفید است و برای افراد نه ماهه و بالاتر توصیه می شود، به خصوص اگر در مناطق پرخطر زندگی یا سفر می کنید.

نیویورک سیتی: وبا (1832-1866)

در این دوره زمانی، ایالات متحده – به ویژه شهر نیویورک – سه موج جدی وبا را تجربه کرد.وبا هنوز هم سالانه حدود 130000 نفر را در سراسر جهان به ویژه آفریقا، هائیتی، آسیای جنوب شرقی و مکزیک مرکزی می کشد. بهترین راه برای جلوگیری از بیمار شدن شستن مرتب دست ها با آب و صابون و اجتناب از نوشیدن آب آلوده است.

نیوانگلند: مخملک (1858)

این عفونت باکتریایی می تواند پس از گلودرد ایجاد شود و بیشتر در بین کودکان شیوع دارد. در واقع، 95 درصد افرادی که در نیوانگلند به این ویروس آلوده شده بودند، کودکان بودند.

هیچ کس واقعاً نمی داند که این همه گیری چگونه به پایان رسیده است، اما بهبود در بهداشت عمومی  احتمالا  یکی از  دلایل آن است.

نیویورک: «ماری تیفوس» (1906-1907)

این ایالت کانون یکی از بدترین اپیدمی های تب حصبه در تمام دوران بود.  این اپیدمی نیویورک پس از شناسایی زنی به نام مری مالون به عنوان ناقل بدون علامتی که ویروس را در حین کار به عنوان آشپز در یک ساختمان و در یک واحد بیمارستانی پخش  کرد، به عنوان تیفوئید مری شناخته شد.

مری مالون دو بار توسط مقامات بهداشتی قرنطینه شد و پس از نزدیک به سه دهه در قرنطینه بودن درگذشت.تب حصبه در آن سال بیش از 10000 نفر را کشت.

آلمروث ادوارد رایت اولین واکسن موثر حصبه را در سال 1896 ساخت. تب تیفوئید در ایالات متحده نادر هست. تخمین زده می شود که سالانه 5700 مورد وجود دارد.

ایالات متحده: “آنفولانزای اسپانیایی” (1918)

علیرغم نامش، “آنفولانزای اسپانیایی” نامی بود که برای توصیف آنچه امروز به عنوان آنفولانزا می شناسیم استفاده می شد. حدود 675000 آمریکایی در آن سال جان باختند.

آنفولانزا سالانه در سراسر جهان پخش می شود، اما سال های 1918 و 1957 سال های بسیار سختی بودند. در سال 1957، این بیماری همه گیر «آنفولانزای آسیایی» نام گرفت و تقریباً 70000 آمریکایی را کشت.

ایالات متحده: دیفتری (1921-1925)

در اوجش در سال 1921، بیش از 206000 نفر به دیفتری مبتلا شدند و 15520 نفر جان باختند.محققان در اواسط دهه 1920 مجوز واکسنی علیه این بیماری باکتریایی را صادر کردند که باعث کاهش شدید ابتلا به عفونت شد. امروزه بیش از 80 درصد کودکان در برابر این بیماری واکسینه می شوند.

ایالات متحده: فلج اطفال (1916-1955)

شیوع این بیماری در سال 1952 به اوجش رسید، زمانی که 3145 نفر از 57628 مبتلا به این بیماری درگذشتند.

جوناس سالک در سال 1955 واکسنی را برای مبارزه با این بیماری ویروسی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد و باعث فلج  شدن فرد می شود، ساخت. هفت سال پس از معرفی واکسن، موارد ابتلا به 910 کاهش یافت و ایالات متحده تا سال 1979 عاری از فلج اطفال شد.

ایالات متحده: دومین شیوع سرخک (1981-1991) –

این بیماری ویروسی هر سال در زمان شیوعش بین 2000 تا 10000 نفر را مبتلا می کرد. شیوع این بیماری در بین کودکان به دلیل  پوشش ضعیف  واکسیناسیون بیشتر بود. در سال 1989، متخصصان مراقبت های بهداشتی شروع به توصیه زدن  دوز دوم واکسن کردند که در سال 1962 ساخته شد.

ایالات متحده اکنون به طور کلی هر سال کمتر از 1000 مورد  ابتلا را تجربه می کند.با این حال، این کشور در سال های 2014 و 2015 شیوع دیگری از سرخک را تجربه کرد.

میلواکی: کریپتوسپوریدیوم (1993)

یکی از دو تصفیه خانه آب این ایالت به این بیماری انگلی آلوده شد و باعث شد 403000 نفر بیمار شوند  و 100 نفر جانش را از دست بدهند و این بزرگترین شیوع بیماری انگلی آب در تاریخ این کشور است.

بهبود فرایند تصفیه آب به مبارزه با این بیماری کمک کرد، اما تقریباً 750000 مورد کریپتوسپوریدیوم هنوز در ایالات متحده در هر سال رخ می دهد.

ایالات متحده: HIV و ایدز (1981-2005)

در اوایل دهه 1980، تصور می شد که این بیماری یک نوع نادر از عفونت ریه باشد. ایدز بیماریه که برخی افراد پس از آلوده شدن به ویروس HIV به آن مبتلا می شوند. ایدز ششمین عامل مرگ و میر در ایالات متحده در بین افراد 25 تا 44 ساله است.

حدود 1.2 میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به ایدز هستند. از دهه 1990 حدود 636000 نفر بر اثر ایدز در ایالات متحده جانشان را از دست داده اند و 15529 نفر تنها در سال 2010 بر اثر این بیماری درگذشتند.

هیچ درمان شناخته شده ای برای ایدز وجود ندارد، اما یک قرص اورژانسی موثر به نام PEP (پیشگیری پس از مواجهه)  وجود دارد که در صورت مصرف 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس , از بروز بیماری جلوگیری می کند.

ایالات متحده: آنفولانزای خوکی (2009)

H1N1، که معمولا به عنوان آنفولانزای خوکی شناخته می شود، تقریباً 4000 آمریکایی را بین آوریل و اکتبر کشته است.در مجموع، 22 میلیون آمریکایی به این ویروس مبتلا شدند و 98000 نفر نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشتند.

کالیفرنیا: سیاه سرفه (2010، 2014)

این بیماری بسیار مسری یکی از شایع ترین بیماری ها در ایالات متحده است. نوزادانی که برای واکسینه شدن بسیار کوچک هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به این بیماری کشنده هستند.

در سال 2010، 10 نوزاد به دلیل بیماری سیاه سرفه جانشان را از دست دادند. برای  پیشگیری، پزشکان توصیه می کنند که زنان باردار در سه ماهه سوم بارداری  واکسینه شوند.