به یاد بتی وایت: نگاهی به طولانی ترین حرفه تلویزیونی تاریخ

بتی وایت با بیش از 80 سال سابقه فعالیت حرفه ای در تلویزیون بیش از هر کس دیگری در این صنعت کار کرد.

هم نسل جوان و هم نسل قدیم او را به خاطر شوخی‌هایش می شناختند، بانویی شجاع با ظاهری شگفت‌انگیز  و دوست‌داشتنی  و البته، او بیشتر برای نقش‌هایش به عنوان رز نایلوند در «دختران طلایی» و سو آن نیونز در سریال «دختران طلایی» و The Mary Tyler Moore Show معروف شد . با هم نگاهی کوتاه به زندگی این اسطوره هالیوود که 30 دسامبر 2021 و فقط 17 روز مانده به تولد صد سالگیش درگذشت بیاندازیم.

بتی نام کامل او است

بتی ماریون وایت در 17 ژانویه 1922 در اوک پارک، ایلینوی به دنیا آمد. نام بتی کوتاه شده الیزابت نیست!

کارش را در حدود 17 سالگی شروع کرد

وایت حرفه اش  را در سال 1939 زمانی که او و یکی از همکلاسی هایش رقصیدند و آهنگ هایی از “بیوه شاد” را به طور زنده در تلویزیون اجرا کردند، فقط چند ماه پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان ، آغاز کرد.

جنگ جاه طلبی های او را متوقف کرد

هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز شد، وایت تصمیم گرفت برای خدمات داوطلبانه زنان آمریکایی داوطلب شود و کارش را به حالت تعلیق درآورد.

در اوایل وایت طرد می شد

وایت پس از جنگ به دنبال کار در استودیوهای فیلمسازی رفت، اما به دلیل اینکه او “خوش عکس نبود”، طبق گفته کری اودل در کتابش باا نام “زنان پیشگام در تلویزیون” رد  می شد.

بنابراین، او به رادیو روی آورد

در عوض، وایت در بخشهای مختلف رادیویی، پخش قطعات یا خواندن آگهی های بازرگانی فعالیت کرد تا اینکه به او برنامه رادیویی خودش، “نمایش بتی وایت” پیشنهاد شد.

بلاخره حضور او در تلویزیون

در سال 1949، او به همراه ال جارویس در برنامه تلویزیونی زنده روزانه او با نام «هالیوود در تلویزیون» میزبانی مشترک را آغاز کرد.

برنامه را به ارث برد

در سال 1962 وقتی که ال جارویس  برنامه را ترک کرد، وایت شروع به میزبانی انفرادی کرد و این کار را برای حدود پنج ساعت در روز، شش روز در هفته و  به مدت چهار سال متوالی انجام داد.

او یک شرکت تولیدی را تأسیس کرد

وایت با همکاری جورج تیبلز نویسنده و تهیه کننده دان فدرسون شرکت Bandy Productions را تأسیس کرد. آنها با هم «زندگی با الیزابت» را ساختند که وایت ستاره آن بود و از سال 1952 تا 1955 در آن بازی کرد.

برنامه تلویزیونی زندگی با الیزابت

این نمایش اولین جایزه امی را برای وایت به ارمغان آورد و این اولین موفقیت او به عنوان بازیگر و تهیه کننده بود. در آن زمان، او یکی از تنها تهیه کنندگان زن در هالیوود بود و همینطور زنی که در اواخر بیست سالگی هنوز با پدر و مادرش زندگی می کرد!

“پیشگام تلویزیون”

او یکی از اولین زنانی بود که در مقابل و پشت دوربین قدرت داشت و همچنین اولین زنی بود که یک سریال کمدی تولید کرد.

دومین برنامه به نام خودش

در سال 1954، او مجری و تولید کننده برنامه تاک شوی خودش با نام  “The Betty White Show” در NBC بود که دومین برنامه او (و نه آخرین) با این عنوان به حساب می آمد. . او کنترل خلاقانه ای داشت و یک کارگردان زن استخدام کرد.

دفاع از برابری نژادی

این نمایش با انتقادهایی مواجه شد، به ویژه زمانی که در سطح ملی پخش شد،  انتقادها به دلیل گنجاندن آرتور دانکن، یک مجری آفریقایی-آمریکایی، به عنوان یک بازیگر معمولی در برنامه بود. وایت در پاسخ به تهدیدهای ایستگاه های جنوبی مبنی بر تحریم برنامه، گفت: “متاسفم.  و به دانکن فرصت  هنرنمایی بیشتری داد.

او  عنوان افتخاری شهردار هالیوودرا بدست آورد

شهردار هالیوود یک مقام افتخاری در هالیوود بود که توسط اتاق بازرگانی هالیوود منصوب شد. وایت این افتخار را در سال 1955 به دست آورد.

عنوان “بانوی اول گیم شو”

در طول سال‌ها، وایت با حضور درگیم شوها، از جمله «رمز عبور»، «بازی مسابقه»، «تاتل تالز»، «مربع‌های هالیوود» و «هرم 25000 دلاری» نامی برای خودش دست و پا کرد.

نقش اول فیلم سینمایی

در سال 1962، وایت اولین حضورش را در نقش سناتور کانزاس، الیزابت آدامز در « ‘Advise & Consent» انجام داد، اما اگرچه با استقبال خوبی مواجه شد، این آخرین حضور او در فیلم برای سال‌ها بود.

میزبان قدیمی رژه گل رز

در طول دهه‌های 1950 و 1960، وایت 19 سال به عنوان مجری و مفسر در رژه سالانه گل رز پخش شده از NBC حضور داشت.

سریال مری تایلر مور (1973-1977)

نقطه اوج  حضور تلویزیونی بتی وایت در دهه 70 بود، زمانی که او در فصل چهارم به سریال Mary Tyler Moore Show برای ایفای نقش Sue Ann Nivens پیوست.

جمع آوری جوایز امی بیشتر

بازی او در «سریال مری تایلر مور» دو جایزه امی دیگر را برای او به ارمغان آورد.

سومین سریال با نام خودش

در سال 1977، ساخت کمدی با نام خودش به او پیشنهاد دادند: «نمایش بتی وایت». متأسفانه فقط 14 قسمت پخش شد و کنسل شد.

دختران طلایی (1985-1992)

در سال 1985، وایت دومین نقش نمادین و شاید معروفترین شخصیتش را بازی کرد: رز نایلوند در «دختران طلایی».  این سریال که زندگی چهار زن بیوه یا مطلقه را در “سالهای طلایی شان” در میامی روایت می کرد، بسیار موفق بود. وایت برای فصل اول برنده  جایزه امی برای بهترین بازیگر زن در  سریال کمدی شد و هر سال از اجرای این سریال نامزد آن بخش شد.

اسپین اف

وایت، استل گتی و رو مک‌کلانهان نقش‌هایشان را برای اسپین‌آف «قصر طلایی» که فقط یک فصل پخش شد، بازی کردند، اگرچه وایت شخصیت رز را به سریالهای دیگری مانند «آشیانه خالی» و «پرستاران» به عنوان مهمان برد.

مسن ترین فرد میزبان  برنامه”SNL”

پس از حضور پرطرفدار او در یک تبلیغ اسنیکرز، یک کمپین فیس بوکی به نام “بتی وایت برای میزبانی SNL (لطفا)” در سال 2010 با نزدیک به 500000 عضو آغاز شد. در اواخر همان سال، او در سن 88 سالگی، مسن ترین مجری این برنامه شد و  هفتمین جایزه امی را برای او به ارمغان آورد.

جذابان کلیولند (2010-2015)

در سن 88 سالگی، وایت نقش الکا اوستروفسکی، سرایدار خانه در کمدی جذابان کلیولند بر عهده گرفت.

رکورد جهانی گینس

وایت در حال حاضر رکورد جهانی گینس خانم با طولانی ترین سابقه فعالیت حرفه ای در تلویزیون را دارد.

در سالهای آخر زندگیش سزش شلوغ بود

یکی از پروژه‌های وایت که اغلب نادیده گرفته می‌شد، یک نمایش سندیکایی در دهه 70 به نام «مجموعه حیوانات خانگی» بود که به عشق مادام‌العمر او به حیوانات کمک می‌کرد. ستارگانی مانند کارول برنت، مری تایلر مور، دوریس دی، جیمز استوارت، برت رینولدز، و غیره را به همراه حیوانات خانگی در این مجموعه حضور داشتند.  این برنامه توسط همسر فقید وایت، آلن لودن تهیه شده بود و وایت اخیراً در حال کار بر روی انتشار مجدد آن در پلتفرم های استریم برای بزرگداشت پنجاهمین سالگرد نمایش بود.