به گزارش گیتی تودی جی پیکت ، ستاره پیشکسوت سریال General Hospital درگذشت. او 60 سال داشت.
این بازیگر قدیمی – که بیشتر به خاطر نقش هایش در بیمارستان عمومی ، پورت چارلز و روزهای زندگی ما شناخته می شود – روز پنجشنبه هنگام فیلمبرداری برای فیلم در خانه اش در آیداهو درگذشت.
مارک چانسر ، نماینده پیکت ، این خبر را روز یکشنبه به ET تأیید کرد و گفت: “جی در حال فیلمبرداری فیلمی بود که او نوشته بود و تهیه کننده آن بود و در صحنه فیلمبرداری درگذشت.”
چانسر افزود: “من کاملاً در شوک و داغون هستم.” “او تنها یک مشتری نبود ، بلکه یک دوست نزدیک هم بود. ا یکی از بهترین افراد است که می دانم افتخار من بوده است.”
جیم هفل ، دوست پیکت ، بازیگر و تهیه کننده همکار در فیلم دره گنج ، این خبر غم انگیز را در پست فیس بوکش در روز جمعه به همراه چند عکس گرفته شده از صحنه فیلم به اشتراک گذاشت.
هفل نوشت: “دیروز من یک دوست خوبم را از دست دادم و جهان یک شخص بزرگ را از دست داد. جی پیکت تصمیم گرفت به بهشت برود” .
هفل در پایان گفت: “جی داستان را نوشت و در آن بازی کرد. واقعاً دلتنگش می شویم .
ورنون واکر ، تهیه کننده همکار ، این خبر را با ادای احترام قلبی با فیس بوک به اشتراک گذاشت و نوشت: “جی پیکت دیروز ما را ترک کرد تا با پدر و مادرش باشد.”
تراویس میلز ، مدیر دره گنج ، بیانیه ای رسمی را در صفحه فیس بوک فیلم به اشتراک گذاشت و توضیح داد: “هیچ دلیل رسمی برای علت مرگ او وجود ندارد ، اما به نظر می رسد این حمله قلبی بوده است.”
بیانیه میلز ادامه داد: “همه حاضران تا آنجا که می توانستند سعی کردند او را احیا کنند. قلب ما شکسته است و ما برای خانواده او غمگین هستیم که از این فاجعه تکان دهنده بسیار داغون شده اند.” “همانطور که بسیاری از ما می دانیم ، جی مردی باورنکردنی بود. او مهربان ، دوست داشتنی و سخاوتمند بود. او یکی از بهترین بازیگرانی بود که من با او کار کردم و همکاری با او باعث افتخار من بود.”
پیکت فعالیتش را در زمینه بازیگری روی صفحه نمایش در اواخر دهه 1980 و با ایفای نقشهای کوچک در چندین برنامه تلویزیونی و فیلم آغاز کرد. او در سال 1991 با بازی مکرر در روزهای زندگی ما که یک سال به طول انجامید ، وارد دنیای سریال های طولانی شد.
به غیر از دره گنج ، پیکت در چهار فیلم در مراحل مختلف تولید نقش داشت که پس از مرگ اکران می شود.
از او همسرش النا ، و 3 فرزندش باقی مانده است.
