سمورهای دریایی چگونه می توانند به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کنند.

در طول قرن‌های 18 و 19، سمورهای دریایی تقریباً در حال انقراض بودند. از آن زمان، تلاش‌های حفاظتی به آنها کمک کرده تا آنها را از انقراض مصون نگه دارد.  این سمورهای دریایی جدا از اینکه بسیار زیبا هستند، نقش مهمی در حمایت از اکوسیستم ها دارند و ما می توانیم برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی از آنها کمک بگیریم.

معرفی سمور دریایی

سمور دریایی عضوی از خانواده راسوها است که اغلب می‌توان آن را در امتداد سواحل اقیانوس آرام در آمریکای شمالی و آسیا پیدا کرد.

سمورهای دریایی ممکنه خیلی بامزه باشند، اما این امر مانع از شکار  آنها توسط مزدوران تاجران خز در طول قرن‌های 18 و 19 نشد که همین امر باعث شد آنها در خطر اتقراض قرار بگیرند.

بازگشت قوی

در یک مقطعی کمتر از 2000 سمور دریایی در اقیانوس های جهان باقی مانده بود. از آن زمان، خوشبختانه، تلاش‌های حفاظتی به گونه‌ها اجازه بازگشت دوباره داده است  و این چیز خوبیه چون دانشمندان تازه متوجه قدرت سمورهای دریایی برای کمک به اکوسیستم‌هایی که آنها را احاطه کرده است، شده اند.

اکوسیستمهای وابسته

دو اکوسیستم کلیدی وجود دارد که بدون حضور سمورهای دریایی برای بقا تلاش می کنند.اولین مورد جنگل های کلپ است.در دهه 1970، یک بوم شناس دریایی از دانشگاه کالیفرنیا به غواصی در جزایر آلوتیان رفت. او چیزهای مهمی در مورد کلپ در آنجا متوجه شد.

او متوجه شد که در مناطقی که سمورهای دریایی وجود ندارند، جنگل کلپ شبیه یک بیابان زیر آب است. در مناطقی که سمورهای دریایی فراوان بودند، کلپ سرسبز و با طراوت بود.

جانوران کوچک حریص

دلیل رشد جنگل کلپ در حضور سمورهای دریایی به اشتهای سیری ناپذیر آنها مربوط می شود. آنها متابولیسم بسیار بالایی دارند و بنابراین باید دائما غذا بخورند.

غذای روز

یکی از غذاهای مورد علاقه سمور دریایی, توتیای دریایی است. آنها خوشمزه هستند، به راحتی صید می شوند و پر انرژی هستند. وقتی سمورهای دریایی کم می‌شوند، توتیای دریایی زیاد می‌شوند.

این به نوبه خود بر کلپ تأثیر می گذارد، چون کلپ غذای مورد علاقه توتیای دریایی است. آنها از  پایه آن را می جوند.آنها ادامه می دهند تا زمانی که تمام کلپ ها از بین بروند. سپس وارد حالت خواب می شوند و منتظر می مانند تا  دوباره جوانه بزنند تا یک بار دیگر جلبک های تازه را از بین ببرند.

علف دریایی

دومین اکوسیستمی که از وجود سمورهای دریایی سود می برد، علف های دریایی است. در مناطقی که علف های دریایی فراوانه، سمورهای دریایی تمایل دارند از خرچنگ ها تغذیه کنند.با وجود خرچنگ های کمتر، حلزون های بی صدف و حلزون ها می توانند رشد کنند. و این برای علف های دریایی عالیه چون حلزون ها به رشد آنها به روشی نسبتاً معجزه آسا کمک می کنند.

چطوری اثر می گذارد؟

حلزون ها  معمولاً علف دریایی نمی خورند. در عوض، جلبک‌هایی را که روی آن رشد می‌کنند می‌تراشند و اجازه می‌دهند نور بیشتری به گیاه برسد و در نتیجه به رشد آن کمک می کنند.

خب کلا اینها به چه معناست ؟؟

احتمالاً از خودتون می‌پرسید که چگونه اینها به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند. مطمئناً سمورهای دریایی به تنوع زیستی کمک می‌کنند، اما با تغییرات آب و هوایی چطور؟

ترسیب کربن

پاسخ اینه کلپ و علفهای دریایی  هم مانند همه گیاهان، کربن را از جو جذب و ذخیره می کنند. در برخی موارد وقتی کلپها از بین می روند، گیاه به ساحل می نشیند و با تجزیه کلپ، کربن به جو باز می گردد.اما در موارد دیگر، کلپ مرده در کف اقیانوس فرو می‌رود و گاهی برای هزاران سال در آنجا می‌ماند.

جاذب کربن

در این موارد، کربن با کلپ به کف اقیانوس فرو می‌رود و دوباره به سطح آب نمی‌آید، به این معنی که نمی‌تواند دوباره در جو آزاد شود و به آب و هوا آسیب می رساند.

کلپ دریایی همچنین دارای این مزیته که واقعاً سریع رشد می کند، به این معنی که در وهله اول کربن بیشتری را نسبت به بسیاری از گیاهان دیگر جذب می کند.

کربن علف دریایی

علف دریایی هم در ترسیب کربن عالیه در حین رشد، کربن را جذب می کند و آن را در ریشه های خودش به دام می اندازد.

وقتی این ریشه ها نابود می شوند کربن در رسوبات به دام می افتد و صدها سال یا بیشتر طول می کشد تا دوباره به شکل گازی خودش تبدیل شود.

نتیجه نهایی

بنابراین، قدرت سمورهای دریایی برای کمک به مبارزه با تغییرات آب و هوایی در توانایی آنها برای رشد گیاهانیه که در جذب کربن عالی هستند.

اگرچه دقیقاً مشخص نیست که این گیاهان چقدر کربن را جذب می کنند، اما با این وجود حتی کمترین تخمین ها هم امیدوارکننده است.

به گفته بی بی سی، اگر تنها 1 درصد از کلپهای بین آلوتی ها و جزیره ونکوور در ته اقیانوس ها کربن ذخیره کنند برای جبران انتشار آلاینده های 100000 خودرو کافی است.

جنبه های منفی

علیرغم توانایی آنها در بهبودی آب و هوا، اما سمورهای دریایی مورد علاقه همه طرفین نیست. به عنوان مثال، اشتهای زیاد آنها پیامدهای بدی برای ماهیگیری دارد.
با این حال، ممکنه بتوان یک راه حل برد-برد پیدا کرد. برای مثال، ممکنه بشه از پول حاصل از جبران کربن سمور دریایی برای جبران ماهیگیری که ضرر می کند استفاده کرد.

در مورد آینده سمورهای دریایی و نقش آنها در مبارزه با تغییرات آب و هوایی هنوز اطلاعات کمی وجود دارد. آنچه واضحه این است که این اقیانوس نشینان بامزه پتانسیل بالایی دارند.