نقد و بررسی ‘Luther: The Fallen Sun’ “لوتر: خورشید سقوط کرده”

زمانی که سریال بی بی سی “لوتر” در سال 2010 پخش شد، دو چیز بزرگ برای آن رقم خورد. ادریس البا – که قبلاً یک هنرپیشه کهنه کار اما هنوز یک سوپراستار بین المللی نبود – نقش یک کارآگاه پلیس را ایفا می کرد که قانون را زیر پا می گذاشت. همچنین نیل کراس، خالق آن، به طرز ماهرانه‌ای ظلم و خشونت داستان‌های معمایی مدرن اروپایی را با فلاش و اکشن قدیمی یک فیلم پلیسی درهم برهم ترکیب کرد.

اولین فیلم سینمایی «لوتر»، «لوتر: خورشید سقوط کرده»، چهار سال پس از فصل پنجم  پخش می‌شود. اما این «لوتر» به اندازه نسخه تلویزیونی آن احساس خاصی ندارد – شاید به این دلیل که این روزها دیدن یک تصویر جنایی که در آن یک کارآگاه از نظر اخلاقی متزلزل هست و یک قاتل زنجیره ای را تعقیب می کند چندان غیرعادی نیست.

البا هنوز هم در نقش ضدقهرمان جان لوتر خوب است، که به دلیل برخی از انتخاب های مشکوک که در طول سال ها انجام داده ، داستان را از زندان شروع می کند. وقتی او به ناچار فرار می کند، همکار سابق لوتر، اودت راین (سینتیا اریوو) تیمی را برای یافتن او بسیج می کند. در همین حال، دیوید رابی مغز متفکر (با بازی اندی سرکیس) با پخش فیلم شکنجه و قتل در اینترنت لندن را رسوا می کند.

بخش اعظم «خورشید سقوط کرده» به حرکت‌های آشنای «لوتر» تکیه می‌کند، کراس و کارگردان جیمی پین (که سرپرستی فصل 5 سریال را نیز بر عهده داشت) در اینجا این فرنچایز را دوباره ابداع نمی کنند. بودجه آن‌ها اجازه می‌دهد تا مجموعه‌های بزرگ‌تر و لوکیشن‌های متنوعی را در اختیار داشته باشند: از فروشگاه‌های شلوغ لندن گرفته تا یک ملک شبح‌وار در آب و هوای سرد. اما «خورشید سقوط کرده» به بهترین وجه به عنوان نسخه ای در اندازه فیلمی از فصل «لوتر» توصیف می شود – که برای طرفداران قدیمی، بهتر از نبود «لوتر» است.