وقتی چیزی را در سطل زباله می‌اندازید، فقط ناپدید نمی‌شود: مستقیماً به محل دفن زباله می‌رود و در آنجا تجزیه می‌شود. از نقطه نظر پایداری، مهمه که بدانیم چه مدت طول می کشد تا انواع مختلف زباله تجزیه شوند، تا مصرف موادی که تجزیه شون بیشتر طول می کشد کاهش یابد.
نی: 200 سال
روزانه میلیون‌ها نی استفاده می‌شود، حتی زمانی که بیشتر مردم واقعاً به آنها نیازی ندارند. نی به یکی از اهداف اصلی محیط بانان برای مبارزه با کاهش پلاستیک در محیط زیست تبدیل شده است.
باتری: 100 سال
دور انداختن باتری‌های معمولی خانگی بی‌خطر است، اما باتری‌های قابل شارژ، باتری‌های ماشین و دیگر انواع صنعتی باید در ظروف مخصوص دور ریخته شوند (مانند آنهایی که اغلب در فروشگاه‌های مواد غذایی پیدا می‌کنید).
ته سیگار: 18 ماه تا 10 سال
ته سیگار احتمالاً رایج ترین زباله در جهانه که هر روز در خیابان ها و در نهایت به اقیانوس یا دیگر آبراه ها پرتاب می شود.
لاستیک: 2000 سال
لاستیک ها حاوی فلزات سنگینی مانند سرب، روغن و سایر آلاینده ها هستند که با تجزیه شان محیط را آلوده می کنند. تخمین زده می شود که تجزیه آنها دو هزار سال طول می کشد.
قوطی های آلومینیومی: 80-100 سال
ممکنه 80 تا 100 سال طول بکشد تا قوطی های آلومینیومی تجزیه شوند. خبر خوب اینه که آلومینیوم را می توان به تعداد نامحدود بازیافت کرد.
لیوان های فومی 50 سال
این نوع لیوانها سریعتر از اکثر زباله های پلاستیکی تجزیه می شوند. با این حال، هنوز نیم قرن طول می کشد تا در نهایت از بین بروند.
زیره چکمه لاستیکی: 50-80 سال
اکثر زیره های لاستیکی، به ویژه آنهایی که چکمه های سنگین هستند، ممکنه بیش از نیم قرن طول بکشد تا تجزیه شوند. اکثر شرکت ها از لاستیک مصنوعی با پوسیدگی کند تر برای ساختن زیره چکمه استفاده می کنند.
کارتریج جوهر : 450-1000 سال
کارتریج جوهرهای چاپگرها برای محیط زیست وحشتناک هستند. نه تنها قرن ها طول می کشد تا تجزیه شوند، بلکه در هنگام تجزیه مواد شیمیایی سمی نیز نشت می کنند.
کیسه های پلاستیکی 10 تا 1000 سال
اکثر مصرف کنندگان از خطرات زیست محیطی ناشی از تجزیه کیسه های پلاستیکی آگاه هستند، اما همچنان یکی از آلاینده های اصلی در جهان هستند.
تیشرتهای نخی : 6 ماه
تی‌شرت‌ها به جای بازیافت یا اهدا، زباله‌های رایجی هستند که مدام دور ریخته می‌شوند. یک تی شرت معمولی ممکن است شش ماه طول بکشد تا تجزیه شود.
کاناپه های های پلی اورتان: 1000 سال
کاناپه های پلی اورتان معمولاً در صندلی های اتومبیل و مبلمان منزل یافت می شوند که با تزریق مخلوط فوم در قالب ساخته می شوند. اینها ممکنه قرنها طول بکشد تا از بین بروند.
زباله های کاغذی: دو تا شش هفته
زباله های کاغذی تنها چند هفته طول می کشد، اما حجم آن بزرگترین مشکل است. زباله های کاغذی بیش از هر محصول دیگری فضای بیشتری را در محل های دفن زباله اشغال می کنند.
طناب: سه تا 14 ماه
بسته به مواد، طناب معمولی ممکنه کمی بیش از یک سال طول بکشد تا تجزیه شود. آنهایی که با مواد طبیعی ساخته شده اند سریعتر از مواد مصنوعی تجزیه می شوند.
پوشک یکبار مصرف: 500 سال
پوشک یکبار مصرف یکی از رایج ترین چیزهاییه که در محل های دفن زباله پیدا می شود. ممکنه 500 سال طول بکشد تا یک پوشک تجزیه شود و در این مدت مواد شیمیایی سمی را در هوا و آب آزاد می کند.
دستمال کاغذی: دو تا چهار هفته
حوله های کاغذی هر روز در سراسر جهان استفاده می شوند. در دراز مدت، اینها درختان زیادی را می طلبند که باید دوباره کاشته شوند تا با مصرف دستمالها همگام شوند.
بطری های اسپری مو: 200-500 سال
بطری های اسپری مو یک منظره رایج در محل های دفن زباله است. یک بطری متأسفانه می تواند برای 200 تا 500 سال دست نخورده باقی بماند.
جوراب پشمی: یک تا پنج سال
جوراب‌های پشمی قدیمی اغلب غیرقابل اهدا هستند و اغلب در سطل زباله انداخته می‌شوند. ممکن است تا پنج سال طول بکشد تا تجزیه شوند.
فویل آلومینیومی: هرگز
فویل های آلومینیومی هر روز دور ریخته می شوند، اما متأسفانه هرگز کاملا تجزیه نمی شود. بهتره از آنها استفاده مجدد کنید یا در صورت امکان از آنها استفاده نکنید.
تورهای ماهیگیری نایلونی: 40 سال
حتی اگر تورهای ماهیگیری نایلونی قابل استفاده مجدد باشد، نمی توان آنها را بازیافت کرد. و هنگامی که آنها از بین می روند، می تواند یک خطر بزرگ برای حیات وحش، هم در آب و هم در ساحل باشد.
ضایعات مواد غذایی: چند ماه تا چند سال
بسته به نحوه دفع و محتوای آن، ضایعات مواد غذایی می توانند در عرض چند ماه یا چند سال تجزیه شوند. به عنوان مثال، هسته سیب دو ماه طول می کشد تا تجزیه شود، در حالی که پوست پرتقال و موز شش ماه طول می کشد.
بطری های پلاستیکی: 450 سال
حتی با بازیافت، بطری های پلاستیکی همچنان هر روز به بیرون پرتاب می شوند. و حتی اگر آنها یکی از ساده ترین چیزها برای بازیافت باشند، هنوز صدها سال طول می کشد تا تجزیه شوند.
قلع: 50 سال
قلع ممکنه حدود نیم قرن طول بکشد تا تجزیه شود. ما بیشتر می بینیم که از آن برای قوطی های غذا استفاده می شود، اما معمولاً برای رایانه ها و سایر وسایل الکترونیکی هم استفاده می شود.
چرم: 50 سال
حتی اگر چرم حیوانات هم باشد، محصول طبیعی نیست.در فرآیند ساخت و بهره وری آن از مواد شیمیایی استفاده می شود و وقتی که تجزیه می شود، سمومی را در جهان آزاد می کند.
دستمال مرطوب: 100 سال
این دستمال پاک کننده محبوب حاوی پلاستیک مبتنی بر پلی استر است که تقریباً غیرقابل تجزیه است. متأسفانه یک قرن طول می کشد تا پس از دور ریختن تجزیه شوند.
شیشه: بیش از یک میلیون سال
شیشه یکی از بادوام ترین متریال در جهان است. اعتقاد بر این است که تجزیه کامل یک بطری شیشه ای بیش از یک میلیون سال طول می کشد.
