آب می تواند کلید یافتن حیات باشد.
نیاز به آب یکی از ویژگی های مهم برای حیات بر روی زمین است. آب در همه موجودات زنده است ، چه آنها در انتهای اقیانوس زندگی کنند و چه در خشک ترین صحرا. آب زندگی روی زمین را ممکن کرد. به همین دلیل ، ستاره شناسان (دانشمندانی که به دنبال حیات در سیارات دیگر هستند) فکر می کنند بهترین شرط ما برای یافتن حیات ، جستجوی آب است.
تقریباً تمام آب های زمین در اقیانوس ها است.
96.5 درصد آب موجود در کره زمین در اقیانوس های ما قرار دارد که 71 درصد از سطح کره زمین را در بر می گیرد. و در هر زمان مشخص ، حدود 0.001 درصد در جو بر فراز ما شناور هستند. اگر همه آن آب به یک باره به صورت باران ببارد ، کل کره زمین حدود 1 اینچ باران می بارد.
بیشتر آب شیرین در یخ است.
فقط 3.5 درصد از آب زمین شیرین است – یعنی با نمک های کمی در آن. می توانید آب شیرین زمین را در دریاچه ها ، رودخانه ها و جویبارها پیدا کنید ، اما آب های زیرزمینی و یخچال های طبیعی را فراموش نکنید. بیش از 68 درصد آب شیرین زمین در یخ و یخچال های طبیعی وجود دارد و 30 درصد دیگر در آبهای زیرزمینی است.
مقدار نمک در آبهای شور متفاوت است.
در یک گالن آب متوسط اقیانوس ، حدود 1 فنجان نمک وجود دارد. اما باز این میزان در اقیانوسهای دیگر متفاوت است. به عنوان مثال اقیانوس اطلس از اقیانوس آرام شورتر است. بیشتر نمک موجود در اقیانوس همان نمکی است که ما روی غذای خود قرار می دهیم: کلرید سدیم. شورترین آب جهان در قطب جنوب در دریاچه ای کوچک به نام دون خوان حوض یافت می شود.
مقدار زیادی از موجودات می توانند در یک قطره آب زندگی کنند.
در یک قطره آب اقیانوس اتفاقات زیادی می تواند رخ دهد. به احتمال زیاد میلیون ها (بله ، میلیون ها!) باکتری و ویروس وجود خواهد داشت. و همچنین می تواند تخم ماهی ، بچه خرچنگ ، پلانکتون یا حتی کرم های کوچک داشته باشد.
ممکن است مقداری آب از ستاره های دنباله دار آمده باشد.
مواد سنگی تشکیل دهنده زمین حاوی مقداری آب بود. اما این احتمالاً جوابگوی تمام آبی نیست که امروز می بینیم. دنباله دارها بیشتر یخ هستند. ممکن است ستاره های دنباله دار به طور منظم آب را به زمین تحویل دهند. پر شدن اقیانوس به دنباله دارهای زیادی نیاز دارد ، اما ستاره های دنباله دار می توانند سهم بزرگی داشته باشند.
واقعاً عالیه که یخ شناور است.
معمولاً هنگام تشکیل جامدات ، اتم ها به یکدیگر نزدیکتر می شوند و ماده متراکم تری را ایجاد می کنند. به همین دلیل است که بیشتر مواد جامد در آب فرو می روند. اما آب جامد یا یخ ، در واقع چگالی کمتری دارد. این غیرمعمول است. مولکول های آب هنگام انجماد آب حلقه تشکیل می دهند. همه این فضا باعث می شود که یخ کمتر متراکم شود. به همین دلیل شناور است. این عالیه چون یخ شناور بالای یک قسمت آب به شما اجازه می دهد تا بقیه آن مایع بماند. اگر یخ غرق شود ، اقیانوس های کامل می توانند جامد شوند..
بدن ما بیشتر از آب تشکیل شده است.
بدن نوزاد تازه متولد شده از 78 درصد آب تشکیل شده است. و بدن بزرگسالان 55-60 درصد آب دارد. آب تقریباً در تمام کارهایی که بدن ما انجام می دهد نقش دارد. این قسمت بزرگی از خون است که مواد مغذی را به تمام سلولهای ما می آورد. ما برای از بین بردن مواد زائد از آن استفاده می کنیم. به ما در تنظیم دمای بدن کمک می کند. آب به عنوان یک کمک فنر برای مغز و نخاع ما عمل می کند. ما بسیار وابسته به آب هستیم.
در گیاهان ، آب از جاذبه سرپیچی می کند.
آب یک ویژگی جالب دارد. و این ویژگی به نوعی چسبناک بودنش است. . دوست دارد به خودش و چیزهای دیگر بچسبد. به همین دلیل است که آب قطرات گردی ایجاد می کند. همه مایعات چنین کاری نمی کنند. این “چسبندگی” به دریافت آب از ریشه گیاهان تا برگ کمک می کند. مولکول های آب با نگه داشتن یکدیگر و دیواره های لوله ، کاه های نازکی به نام گزیل را در گیاه حرکت می دهند. با تبخیر آب از بالای برگها ، آنها به سمت بالا کشیده می شوند.
ما می توانیم آب را در سه حالت مختلف ببینیم و این عجیب است.
ما هر سه حالت آب را تجربه می کنیم: یخ جامد ، آب مایع و بخار آب گاز. این در واقع بسیار غیرمعمول است. در حالی که همه مواد می توانند جامد ، مایع یا گاز باشند ، بسیاری از آنها فقط در دماهای شدید تغییر حالت می دهند. احتمالاً نقره مایع یا اکسیژن جامد را زیاد نمی بینید زیرا نقاط ذوب و نقطه انجماد آنها در دمایی است که باعث مرگ ما می شود.
