کره شمالی به طور رسمی جمهوری خلق دموکراتیک کره (DPRK), نامیده می شود.
DPRK پس از اشغال طولانی مدت توسط ژاپن ، با کمک اتحاد جماهیر شوروی در 9 سپتامبر 1948 در نیمه شمالی کره تاسیس شد.
از سال 2018 ، تخمین زده شده است که این کشور 25 میلیون و 549 هزار و 604 نفر جمعیت داشته باشد که در منطقه ای با مجموع 46540 مایل مربع (120540 کیلومتر مربع) زندگی می کنند .
حالا که کمی درباره این کشور مخفی گفتیم برای دانستن حقایق جالب درباره کره شمالی با گیتی تودی همراه باشید…
1 :کره شمالی و کره جنوبی از سال 1950 در جنگ هستند.
پس از اشغال کره توسط ژاپن ، با پایان جنگ جهانی دوم ، روسیه شوروی و ایالات متحده برنامه هایی برای آینده این کشور داشتند.
این منجر به اشغال نیروهای تحت هدایت ایالات متحده در جنوب کره شد در حالی که نیروهای تحت رهبری اتحاد جماهیر شوروی شمال کره را اشغال کردند.
این امر منجر به تشکیل یک دولت غربگرا در جنوب تحت کنترل ایالات متحده و تشکیل یک دولت کمونیستی مورد حمایت شوروی در شمال شد.
در حالی که هدف هر دو طرف اتحاد کره بود ، اما ایده های کاملاً متفاوتی در مورد شکل کره تازه متحد شده داشتند. تلاش برای یافتن نقاط مشترک بارها و بارها به شکست انجامید.
تنش ها بین دو طرف بالا گرفت که سرانجام به جنگ در سال 1950 منجر شد.
در حالی که جنگ در سال 1953 به بن بست رسید ، هیچ معاهده صلح رسمی بین دو طرف امضا نشده بود و بنابراین جنگ در واقع هرگز به پایان نرسید.
2: مردم کره شمالی خود را کره شمالی ای نمی نامند.
این منطقه ، که هم اکنون از کره شمالی و کره جنوبی تشکیل شده است ، برای دوره های طولانی تاریخی یک کشور واحد بوده است.
از زمان جدا شدن دو طرف کشور پس از جنگ جهانی دوم ، این اتحاد تقسیم شده است.
از نظر فنی آنها جمهوری دموکراتیک خلق کره هستند و گرچه ممکن است فقط شمال شبه جزیره کره را کنترل کنند ، همه کره ای هستند.
به گفته آنها ، مردم جنوبی نیز شهروندان DPRK و در نتیجه کره ای هم هستند ، اما در این حالت این کره ای ها ( شمالی )تحت فشار یک دولت نامشروع قرار دارند.
3 : از زمان تأسیس کره شمالی ، همین خانواده حکومت می کردند.
اولین رهبر جمهوری دموکراتیک خلق کره کیم ایل سونگ بود که با اقدامات خود به عنوان مبارز چریکی انقلابی در جنگ جهانی دوم به قدرت رسید.
وی مدت زمان قابل توجهی را در چین کمونیست و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سپری کرد ، که منجر به کنترل وی بر کره شمالی تحت کنترل شوروی شد.
هنگام تشکیل DPRK، کیم ایل سونگ در راس آن بود. وی از سال 1948 سلطنت کرد تا اینکه در سال 1994 درگذشت ، و در این مدت عنوان “رهبر بزرگ” را بدست آورد.
کیم جونگ ایل در اقدامی کاملاً نامتعارف و برای یک کشور کمونیستی جانشین پدرش شد.رایجترین لقب محاوره ای داده شده به کیم در دوران حکومتش «رهبر عزیز» بود تا از پدرش کیم ایل-سونگ، «رهبر بزرگ» متمایز شود
او در سال 2011 درگذشت. سپس کیم جونگ اون به عنوان رهبر بعدی کشور منصوب شد. کیم جونگ اون از زمان به عهده گرفتن مسئولیت رهبری در سال 2011 ، مانند مشت پدرانش با مشت آهنین این کشور را اداره می کند.
4 : استادیوم پیونگ یانگ بزرگترین استادیوم در جهان است.
علی رغم اینکه در سال 1989 احداث شده است ، این ورزشگاه کره شمالی با 150،000 صندلی ، بیشترین ظرفیت نشستن را در جهان دارد.
این استادیوم بیشترین استفاده را در طی بازیهای جمعی سالانه معروف کشور دارد.
5 : کره شمالی یک کشور کمونیستی نیست.
یک تصور غلط رایج در مورد کره شمالی این است که این کشور هنوز یک کشور کمونیستی است.
در حالی که کیم ایل سونگ به سوسیالیسم و کمونیسم اعتقاد داشت ، در کشوری که او تأسیس کرد با گذشت سالها کمونیسم از بین رفت.
همانطور که با سلسله جدید حاکمیت این کشور مشاهده می شود ، بسیاری از شیوه های کلاسیک کمونیستی از میان برداشته شد.
DPRK اصول کمونیستی خود را با ژوچه ، یک ایدئولوژی سیاسی منحصر به فرد کره شمالی که توسط کیم ایل سونگ بنا شده است ، جایگزین کرد ، که اساساً بر اعتماد به خود متمرکز است.
تمام نامهای کمونیسمی به آرامی از نوشتار رسمی دولت حذف شد ، و این کلمه تا سال 2009 کلا از قانون اساسی خارج شد.
6 : کره شمالی تقویم خاص خود را دارد.
اکثر مردم جهان از تقویم میلادی استفاده می کنند ، تقویمی که سال ها را به تولد عیسی مسیح (قبل از میلاد یا میلاد) متصل می کند.
کره شمالی در واقع یک سیستم مشابه دارد ، اما در عوض ، این سیستم بر اساس تولد رهبر کیم ایل سونگ است.
سال اول در تقویم جمهوری خلق دموکراتیک کره یا تقویم ژوچه ، با وجود اینکه تقویم در سال 1997 اجرا شد ، از سال 1912 آغاز می شود.
7 :فقط یک استودیوی هنری در کره شمالی مجاز به تولید آثار هنری رهبران این کشور است.
استودیوی هنری Mansudae که در پایتخت این کشور در پیونگ یانگ واقع شده است یکی از بزرگترین استودیوهای هنری در جهان است.
این استودیو در زمین وسیعی به مساحت بیش از 1،291،669 فوت مربع (120،000 متر مربع) واقع شده است.
این استودیو بهترین هنرمندانی را که دولت می تواند پیدا کند به کار می گیرد ، که همه آنها از بهترین آکادمی های هنری هستند.
8: مردم کره شمالی به اینترنت دسترسی ندارند.
به جز یک یا دو هزار نخبه برگزیده ، اینترنت برای بقیه کشور کاملاً مسدود است.
اگر اتفاقاً در پیونگ یانگ یا یکی دیگر از شهرهای بزرگ کره شمالی زندگی می کنید و یا در یک رشته پیشرفته کار می کنید یا تحصیل می کنید ، ممکن است اجازه داشته باشید به اینترانت کشور خود ، کوانگمیونگ دسترسی پیدا کنید.
این شبکه در داخل کشور اجرا می شود و دسترسی بسیار محدود به تعدادی از وب سایت های مورد تأیید دولت و یک سرویس گیرنده ایمیل ساده را بسیار محدود می کند.
به غیر از نخبگان افرادی که در واحدهای تبلیغاتی یا هکری دولت کار می کنند می توانند به اینترنت دسترسی داشته باشند.
9:کره شمالی ادعای 100٪ باسوادی دارد.
به نظر می رسد تحصیلات در کره شمالی بسیار ارزشمند است ، زیرا این دولت به همه شهروندان مهد کودک ، دبستان ، دبیرستان و حتی تحصیلات دانشگاهی را رایگان ارائه می دهد.
اگرچه انتظار می رود که سیستم آموزشی در کره شمالی در بعضی از مناطق (به ویژه در مورد روابط بین الملل ، به عنوان مثال) ضعف داشته باشد ، اما به نظر می رسد دربرخی از زمینه ها مانند نرخ سواد بسیار موفقیت آمیز است.
10 : فقط دو کشور می توانند بدون ویزا به کره شمالی سفر کنند.
تا زمانی که گذرنامه مالزی یا سنگاپور دریافت نکرده باشید ، برای سفر به کره شمالی مجبور به درخواست ویزا هستید.
حتی اگر این کار را انجام دهید ، باز هم آسان نیست!
هرکسی که مایل به بازدید از کره شمالی است باید با یک آژانس مسافرتی مورد تایید دولت سفر کند.
11 : کره شمالی چهارمین ارتش بزرگ جهان را دارد!
در دهه 1990 ، کیم جونگ ایل ، سونگون را معرفی کرد ، اولین سیاست نظامی که تعریف جدیدی از آینده کشور داشت.
در نتیجه افزایش تمرکز نظامی کشور ، این کشور در حال حاضر چهارمین ارتش بزرگ فعال در سطح جهان را تشکیل می دهد که حدود 1.21 میلیون سرباز یا 4.7٪ از جمعیت کشور را تشکیل می دهد.
اگر پرسنل فعلی ، شبه نظامی و نیروی ذخیره را در نظر بگیرید ، این تعداد به نزدیک ده میلیون نفر می رسد.
12 : سربازی برای زنان و مردان در کره شمالی اجباری است.
بزرگترین دلیل تعداد بالای نظامیان کره شمالی به یک سیاست ساده برمی گردد – خدمت سربازی.
تا سال 2015 ، سربازی فقط برای شهروندان مرد اجباری بود و در صورت تمایل زنان امکان ثبت نام را داشتند.
تغییرات ایجاد شده خدمت سربازی برای زنان را تا سن 23 سالگی اجباری می کند.
از طرف دیگر ، خدمت سربازی برای مردان حداقل 10 سال طول می کشد و از سن 17 سالگی آغاز می شود.
13: مترو پیونگ یانگ به عنوان یک دو طبقه هسته ای عمل می کند.
اگر تا به حال از مترو مسکو ، تفلیس ، کیف یا هر شهر شوروی سابق دیگری بازدید کرده اید ، سیستم متروی کره شمالی در پیونگ یانگ منظره ای عجیب و غریب خواهد بود.
سیستم مترو پیونگ یانگ در اعماق زمین قرار دارد و مسافران از 316 فوت (96 متر) به سکوها می روند.
یک دلیل عمیق بودن مترو این است که هر ایستگاه به عنوان پناهگاه هسته ای دو طبقه می شود ، دقیقاً مانند بسیاری دیگر از سیستم های دوران اتحاد جماهیر شوروی.
14 : رهبران کره شمالی زندگی فاخری دارند.
کیم جونگ ایل ، دیکتاتور فقید کره شمالی به دلیل عشق به کالاهای لوکس شهرت زیادی داشت.، او در واقع بزرگترین مصرف کننده کنیاک Hennessy در جهان بود.
گزارش شده است که کیم جونگ ایل هر ساله بالغ بر 300 میلیون دلار برای محصولات لوکس هزینه می کرد ، اما این در مقایسه با ارقامی که کیم جونگ اون از زمان رسیدن به قدرت در سال 2011 به دست آورده است ، چیزی نیست.
فقط در عرض یک سال به عنوان رهبر ، کیم جونگ اون حدود 600 میلیون دلار خرج محصولات مشابه کرده بود.
15: کره شمالی در واقع برنامه فضایی خاص خود را دارد.
برنامه فضایی کره شمالی در سال 1998 هنگامی که اولین تلاش برای پرتاب ماهواره به مدار شکست خورد ، مورد توجه بین المللی قرار گرفت.
از آن زمان چهار پرتاب انجام شده است که آخرین آنها در سال 2016 انجام شده است.
دو ماهواره ای که در واقع به مدار می رسند عملکردشان از کار افتاده است. طبق گفته کره شمالی ، البته همه موفقیت آمیز بوده است.
16 : در کره شمالی فقط چهار کانال تلویزیونی وجود دارد.
رسانه ها در کره شمالی کاملاً دولتی است و به دولت اجازه می دهد دقیقاً آنچه را که شهروندانش در معرض آن هستند کنترل کند.
چهار کانال تلویزیونی که شهروندان می توانند در آن برنامه تماشا کنند:
تلویزیون مرکزی کره (تبلیغات تاریخی ، اخبار ، برنامه های اضطراری)
تلویزیون Mansudae (برنامه های آموزشی)
تلویزیون ریونگنامسان (برنامه های آموزشی با هدف دانش آموزان)
Athletic Television (که هر مسابقه ای را با حضور ورزشکاران کره شمالی و همچنین مستندهای مربوط به ورزش در کره شمالی پخش می کند).
17 : کره شمالی سرشار از زیبایی های طبیعی است.
وقتی بیشتر مردم به کره شمالی فکر می کنند ، به فکر معماری بیرحمانه و یک کشور ظالمانه هستند.اما ین کشور دارای زیبایی های طبیعی بسیاری است.
به عنوان مثال ساحل اقیانوس آرام چندین سواحل زیبا با شن های طلایی در این کشور دارد.
اگر از داخل کشور به کوه Myohyang بروید ، از مناظر کوه خیره کننده ، جنگل های سرسبز و مسیرهای پیاده روی پرماجرا برخوردار خواهید شد.
مطمئناً موارد بیشتر در این کشور مخفی وجود دارد.
18 : قطع برق یک مشکل رایج در کره شمالی است
اکثر قریب به اتفاق زیرساخت های برق کره شمالی منسوخ شده و از هم می پاشند.
در حالی که کشور در واقع تلاش می کند نیروگاه های فعلی خود را با استفاده از سوخت های فسیلی جایگزین نیروگاه های تجدیدپذیر کند ، این مشکل فعلی را حل نمی کند.
بسیاری از وسایل الکترونیکی رایج ، مانند تلویزیون ها ، فقط برای دوره های خاصی از شبانه روز تغذیه می شوند تا از اضافه بار شبکه جلوگیری کنند.
19 : اسکیت سواری هرگز در پیونگ یانگ از مد نمی افتد.
در حالی که اسکیت سواری در بیشتر کشورها در دهه 2000 جذابیتش را از دست داد ، ظاهراً این مورد برای کره شمالی صدق نمی کرد!
کیم جونگ اون ، اندکی پس از به دست گرفتن کنترل این کشور در سال 2011 ، این ورزش را در مقیاس وسیعی به کشور معرفی کرد.
امروزه می توانید پارک هایی پیدا کنید که به طور خاص برای اسکیت سواری در پایتخت کشور طراحی شده اند.
20 : کره شمالی 300 میلیون دلار به سوئد بدهکار است.
در دهه 1970 ، سوئد از فرصت استفاده کرد و معاملات تجاری با کره شمالی را انجام داد زیرا به نظر می رسید این کشور در اوج رونق اقتصادی قرار دارد.
یکی از این معاملات فروش 1000 سدان کاملاً جدید ولوو بود که همه آنها قبل از پرداخت هزینه تحویل داده شدند – چیزی که شرکت از انجام آن پشیمان شد .
هر ساله دولت سوئد میزان بدهی کره شمالی به آنها را یاد آوری می کند.
کره شمالی ممکن است یک کشور بسیار مخفی بوده باشد ، اما این کشور به آرامی شروع به تغییر کرده. بیشتر و بیشتر غربی ها مجاز به بازدید و گزارش از مناظر و شگفتی هایی هستند که در آنجا تجربه می کنند.
