سندرم ایمپوستر یا نشانگان خودویرانگری و سلبریتی هایی که از آن رنج می برند.

بدبینی در مقابل خوش بینی

برخی از روانشناسان بر این باورند که سندرم ایمپوستر با نحوه واکنش ما به تجربیات بد در زندگی مرتبط است. واکنش ها را می توان به صورت بدبینی یا خوش بینی ساده کرد.

بدبینی

بدبین ها معتقدند که رویدادهای بد برای مدت طولانی دوام می آورند، هر کاری را که انجام می دهند خراب می کنند و تقصیر خودشان است.

خوش بینی

خوشبین ها بیشتر فکر می کنند که یک اتفاق بد فقط یک شکست موقتی و احتمالاً یک حادثه است. آنها کمتر خودشون را سرزنش می کنند.

خوشبین ها کمتر اذیت می شوند.

اگرچه ممکنه همیشه حق با خوش بین ها نباشد، اما کمتر از اضطراب و افسردگی رنج می برند. و البته سندرم ایمپوستر.

احساس کلاهبرداری

برای یک فرد بدبین مبتلا به سندرم ایمپوستر، اشتباه کردن غیرقابل قبول است. اگر احساس می کنید لایق موفقیت  نیستید، یک خطا می تواند شما را به عنوان یک کلاهبردار نشان دهد. تعداد بیشماری از سلبریتی ها و افراد موفق دیگر در مورد تجربه این موضوع در زندگی شان صحبت کرده اند.

اما واتسون

اما واتسون  اعتراف می‌کند که وقتی برای استعداد بازیگری‌اش تحسین می‌شود، احساس می‌کند که یک شیاد است. او می‌گوید هر چه موفق‌تر می‌شود، این احساس تشدید می‌شود، چون به نظرش او مردم را «گول می زند».

تینا فی

تینا فی می گوید که او خودش را شبیه یک کلاهبردار می داند. . او انتظار داشت در پشت صحنه حرفه ای داشته باشد و هنوز در مورد ستاره شدن غیرمنتظره اش شک و تردید دارد.

تام هنکس

تام هنکس برنده اسکار در مصاحبه ای گفت که مهم نیست که چه کاری انجام داده اید، همیشه بر اتون سواله که چه زمانی همه متوجه می شوند که شما یک کلاهبردار  و شیادید هستید و همه چیز را از شما می گیرند.

ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن، بازیگر برنده اسکار و فارغ التحصیل هاروارد، احساس می کرد که باید به عنوان یک دانشجو خودش را ثابت کند. در دوران حرفه‌ای  اش در هالیوود، او همچنین احساس می‌کرد که باید ثابت کند که بازیگری احمق نیست.

پنه لوپه کروز

کروز می گوید که او همچنان احساس می کند که هر فیلم اولین فیلم اوست. در هفته اول، او همیشه فکر می کند که ممکنه اخراج شود!

میشل اوباما

میشل اوباما می گوید که او هنوز هم از خودش می پرسد “من به اندازه کافی خوب هستم؟”

آریانا هافینگتن

هافینگتن یکی از بنیانگذاران Huffington Post و نویسنده بسیاری از کتاب ها، هنوز باید با صدای خودش در سرش مبارزه کند که به او می گوید او به اندازه کافی خوب نیست.

هاوارد شولتز

هاوارد شولتز بیش از 30 سال مدیر عامل شرکت Starbucks بود. او فاش کرد که تقریبا هیچ کس برای کار مدیرعاملی واجد شرایط نیست.

بعدش چی؟

مشخصه که حتی  موفق ترین افراد در جهان هنوز هم احساس می کنند که به اندازه کافی خوب نیستند، آنها می توانند آن  احساس را پیدا کنند و هر لحظه آن را از دست بدهند.

1. اعترافات به احساسات خود

سعی کنید متوجه شوید چه  زمانی  شما احساس غیر قابل قبولی مانند یک شکست می کنید. نوشتن این اتفاقها و احساسات شروع خوبی است. شروع به تجزیه و تحلیل کنید که چگونه اعتقادات شما در مورد وضعیت واقعیه و سعی کنید آنها را با گزینه های مثبت جایگزین کنید.

2. با دیگران صحبت کنید

با افرادی که اعتماد دارید و  تحسینشون می کنید در مورد این احساسات صحبت کنید. شما ممکنه شگفت زده شوید و تشویق شوید وقتی بشنوید که بسیاری از مردم همین احساس را دارند.

3. طرحی را بسازید

برنامه ای برای زمانی که صدای منفی در سرتان به وجود می آید  و موفقیت شما را کم می دهد. بعضی از مردم دوست دارند یک پوشه دیجیتالی از تمامی تحسینها و بازخورد خوبی که در زندگی شان دریافت کرده اند، بسازند. هنگامی که شما مردد می شوید، می توانید به این پوشه نگاه کنید.

4. موفقیتشان

این واقع بینانه نیست که فکر کنیم هر چیز مثبتی که اتفاق می افتد به لطف شخص دیگری هست ، یا اینکه شما فقط خوش شانس هستید. قبول کنید که زندگی شما توسط کارهای خودتون شکل گرفته است. این یعنی که شما می توانید مسئولیت موفقیت های خودتون را بر عهده بگیرید.

5. غلبه بر کمال گرایی

کمال گرایی و سندرم ایمپوستر بهم نزدیک هستند. تعیین اهداف معقول تر برای خودتان و قبول اینکه شکست بخش طبیعی از زندگیه می تواند به شدت سلامت و شادی شما را بهبود بخشد.