در طی اجرای تئاتر اخیر در ترکیه ، فیلمنامه خواستار آسیب دیدن شخصیت نومان ارطغرل اوزونسوی شد – اما ، البته همه اینها وانمود بود.
اوزونسوی به دودو گفت: “شخصیتی که من بازی کردم مجروح و درد زیادی داشت.” “او از روی اسب افتاده بود و به سختی نفس می کشید.”
در حالی که اوزونسوی روی زمین دراز کشید ، وانمود کرد که رنج و دردش زیاد است . از کناره ، سگ بی خانمان نگران وارد شد – بازی را قطع کرد و به راحتی به غریبه “آسیب دیده” نزدیک شد.
اوزونسوی آن را ندید. “احساس گرما در صورتم کردم. اول ، فکر کردم که لباسم به من نزدیک می شود. ”اوزونسوی گفت. او اشتباه می کرد.
اوزونسوی با متوجه شدن حقیقت ماجرا ، نمی توانست شخصیت نقش خود را حفظ کند . صورتش جای خود را به لبخند داد.
اوزونسوی گفت: “من وقتی بوسه های سگ را احساس کردم بسیار خوشحال شدم.” “من بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. او مانند فرشته ای بود که می خواست به من کمک کند. لحظه ای بسیار احساسی برای من بود. من انتظار نداشتم. ”
هیچ کس به نظر نمی رسید که آن وقفه در اجرا را متوقف کند. بلکه واکنش به این اقدام توله سگ کاملاً برعکس بود و همه را مجذوب خود کرد .
اوزونسوی گفت: “همبازیان من سگ ( سگ بی خانمان ) را دوست داشتند و مخاطبان بسیار خوشحال بودند.” “همه تشویق کردند.”
