نقد و بررسی فیلم برادران سوپر ماریو

فیلم ها و بازی های ویدیویی از آخرین باری که ماریو و لوئیجی روی سینما بودند، تغییرات زیادی کرده اند. زمانی که باب هاسکینز و جان لگوئیزامو در فیلم برادران سوپر ماریو در سال 1993 نقش‌های اصلی را بازی کردند، مفهوم اقتباس بسیار ضعیف بود: ایده تکرار تجربه بازی در یک بازی ویدیویی ماریو نبود، بلکه ساخت یک داستان اصلی برای یک داستان متفاوت بود. چندین دهه بعد ما یک فیلم جدید برادران سوپر ماریو داریم، که به نظر می‌رسد  احساسی بسیار نزدیک‌تر به بازی‌های نمادین نینتندو دارد.

در انیمیشن جدید به کارگردانانی آرون هوروات و مایکل جلنیک, برادران دوقلوی ماریو (کریس پرت) و لوئیجی (چارلی دی نقد و بررسی فیلم برادران سوپر ماریو ) با هم به عنوان لوله کش کار می کنند. آنها ناگهان به قلمرو دیگری منتقل می شوند، جایی که جنگ سالار بوزر (جک بلک) در مسیر جنگ علیه پادشاهی قارچ تحت حکومت پرنسس هلو (آنیا تیلور جوی) قرار دارد. در حالی که لوئیجی در نهایت توسط سربازان بوزر اسیر می شود، ماریو خودش را با هلو و وزغ هایش می بیند که در تلاش برای ایجاد یک جنبش مقاومت هستند.

علی‌رغم نمادهای داستانی شخصیت‌ هلو به جای اینکه یک دختر بی پناه باشد، یک فرمانروای جنگجوی فوق العاده ماهر و توانا است که دور شخصیت های مرد حلقه می زند.

در همین حال، بوزر به عنوان یک قلدر دلسوز زمین بازی به تصویر کشیده می شود که فقط می داند چگونه با حمله به پادشاهی شاهزاده خانم، محبت نافرجام خود را به شاهزاده خانم ابراز کند.هنگامی که هلو و ماریو در حال آماده شدن برای رویارویی با بوز هستند، آنها اساسا یک بازی کلاسیک سوپر ماریو را بازی می کنند: دویدن روی لوله ها و تیرها، گرفتن قارچ های تقویت کننده

در نهایت انیمیشن «برادران سوپر ماریو» یک اثر فانتزی آتشین و جذاب است. ماجراجویی‌های ماریو، لوئیجی و پیچ پر از انرژی‌های فراگیر هستند و سازندگان توانستند به شکلی هوشمندانه بازی‌ها را درون این اثر بگنجانند و این در حالی است که انیمیشن‌سازی خارق‌العاده و سطح بالا توانسته قلمروی قارچ را همانند دنیایی جادویی شبیه به سرزمین عجایب اُز در بیاورد که مطمئنا می‌تواند در آثار بعدی مورد بررسی قرار بگیرد.همه چیز انیمیشن «برادران سوپر ماریو» سرگرم‌کننده است؛ حس شوخ طبعی خوبی در آن به چشم می‌خورد و انیمیشن‌سازی آن بسیار خوب است.