خبر یک کمدی ترسناک جدید از کریستوفر لاندون، کارگردان فیلم شاد و احمقانه “روز مرگ مبارک” و دنباله آن، حداقل باید با خوش بینی استقبال شود. او مدتیI که در این فضا کار می‌کند، همچنین فیلم‌های “Freaky,” و “Scouts Guide to the Zombie Apocalypse , Paranormal Activity: The Marked Ones را نوشته و کارگردانی کرده است، و می‌داند که چگونه این موضوع خاص را به رشته تحریر درآورد. با این حال، برخلاف تلاش‌های قبلی‌اش، «ما یک روح داریم» نتوانست آنچه را که این ژانر خاص را بسیار سرگرم‌کننده می‌کند، به خوبی به تصویر بکشد.
خانواده ای به خانه ای قدیمی و مقرون به صرفه ای نقل مکان می کنند که مشاور املاک از افشای تاریخچه آن بیزار است. اگرچه مامان و بابا (اریکا اش و آنتونی مکی) مشکوک هستند، اما نمی‌توانند چنین معامله‌ای را واگذار کنند. مدت زیادی نمی گذرد که آنها متوجه می شوند که در خانه جدید خود تنها نیستند.هنگامی که کوین نوجوان (جاهی وینستون) در حال کاوش در خانه جدیدش است، در اتاق زیر شیروانی ظاهر می شود، تلاش بیهوده روح برای ترساندن آخرین هم خانه اش منجر به خنده های کنترل نشده اش می شود .
کوین که مانند بسیاری از نوجوانان از خانواده خود کناره گیری کرده ، در نهایت از خنده دست می کشد. به جای اینکه موجودیت این روح را بیشتر به سخره بگیرد یا حتی بپرسد که آیا چیزی که می بیند واقعیه یا خیر، در عوض سعی می کند وضعیت اسفناک خود را درک کند. او به سرعت متوجه می شود که ارنست (همانطور که دوخت روی پیراهنش نام او را نشان می دهد) می تواند دیگران را لمس کند اما لمس نمی شود. به نظر می رسد تلاش بی وقفه او برای ترساندن کوین یک مکانیسم دفاعی بوده است، زیرا او ترجیح می دهد تنها بماند. از آنجا که او نمی تواند صحبت کند و هیچ خاطره ای از وجود جسمانی خودش ندارد، ارنست کمی شبیه یک حیوان ولگرد است که فقط با نهایت احتیاط و با شرایط خودش می توان به او نزدیک شد.
سه مرد خانواده بلافاصله واقعیت شبح را می‌پذیرند، نه از این واقعیت که در زیر یک سقف زندگی می‌کنند با چیزی که ممکنه اولین شبح تایید شده در تاریخ بشر باشد، نه تردید دارند و نه تعجب می‌کنند. برادر بزرگتر و خونسرد کوین (نایلز فیچ) و پدر کوین می خواهند از ارنست درآمد کسب کنند و عجله دارند تا یک ویدیو از او در یوتیوب بگذارند، اما به نظر می رسد روح فقط زمانی که توسط جوانترین عضو خانواده احضار می شود ظاهر می شود – این دو با هم پیوند دارند.
فقط مادر کوین همانطور که از یک فرد معمولی انتظار دارید واکنش نشان می دهد: نه تنها با دیدن ارنست با ترس، بلکه از اینکه خانواده اش او را از او پنهان کرده اند عصبانی است.
کوین تلاش می‌کند به حل معمای زندگی و مرگ ارنست کمک کند. فیلم به ندرت خنده دار است و هرگز ترسناک نیست، در نهایت احساساتی تر از هر چیز دیگری است – رویکردی درهم که عملکرد قوی آن را تضعیف می کند.
