سرگرمیمقالاتمقالات سبک زندگی

این حیوانات دنیا را بدون چشم می بینند.

توتیای دریایی

توتیاهای دریایی گروهی از جانوران دریایی هستند که در کف اقیانوس زندگی می کنند و به خاطر نمای بیرونی خاردار و رنگ های متنوعشان معروف هستند. اگرچه آنها چشم ندارند، اما به روش های مختلف به نور واکنش نشان می دهند. آنها گاهی اوقات ستون فقراتشان را تکان می دهند، به سمت نور حرکت می کنند یا از آن دور می شوند و حتی رنگشان تغییر می کند.

محققان دریافتند که توتیاهای دریایی بنفش دارای ژن های متعددی هستند که مرتبط با شبکیه چشم هستند. انتهای پای لوله ای آنها با اپسین پوشیده شده است. اپسین ها همان پروتئین های حساس به نور هستند که در چشم انسان هم یافت می شوند. هنگامی که نور به پروتئین اپسین برخورد می کند، شکل آن تغییر می کند و باعث نوعی واکنش بازتابی می شود. در مورد توتیای دریایی باعث حرکت یا تغییر رنگ می شود.

پروانه های دم چلچله ای

پروانه های زرد دم چلچله ای با چشم نمی بینند. در واقع با باسن خودشون می بینند! به طور خاص، آنها دو گیرنده نوری حساس به نور در انتهای شکم  در نزدیکی اندام های تولید مثل دارند.

گیرنده های نوری برای تولید مثل ضروری هستند. پروانه های نر و ماده در حالی که رو به روی یکدیگر هستند با هم جفت می شوند و از گیرنده های نوری برای اطمینان از جفتگیریشون ستفاده می کنند.

ماهی کور

ماهی های کور در آب های داخل غارهای تاریک زندگی می کند، بنابراین نیاز آنها به چشم با گذشت زمان کاهش یافت و آنها  بدون چشم رشد کردند. آنها همچنین رنگدانه های پوستی کمتری تولید می کنند و بیشتر رنگشان را  از دست داده اند.

اختاپوس

اختاپوس ها چشمان درشت و دید خوبی دارند، اما چشمان آنها قادر به دیدن رنگها نیستند. صرف نظر از این، آنها می توانند رنگ پوستشان را تغییر دهند تا تقریباً با هر زمینه ای مطابقت داشته باشد و با آنها ترکیب شوند.

اختاپوس ها مقدار زیادی پروتئین اپسین حساس به نور در پوستشان دارند که به آنها کمک می کند نور را تشخیص دهند. پوست آنها نیز پر از کروماتوفور است. کروماتوفورها کیسه های الاستیک رنگدانه ای هستند که به آنها اجازه می دهد رنگشان را تغییر دهند.

سپیداج

سپیداج هم  کور رنگ است اما می تواند ظاهرش را تغییر داده و خودش را استتار کند. به نظر می رسد که آنها از ترکیبی از پروتئین های اپسین و کروماتوفورها در پوستشون  استفاده می کنند تا رنگ های اطراف خود را درک کرده و با هم ترکیب شوند.

ماهی مرکب

یکی دیگر از این موجودات ماهی مرکب است. وقتی صحبت از استعدادهای تغییر رنگ اختاپوس، سپیداج و ماهی مرکب می شود، دانشمندان هنوز دقیقاً نمی دانند که چطوری تغییر رنگ می دهند با این حال، یک چیز را می دانند : آنها می توانند کاملاً رنگ های اطرافشان را تقلید کنند، اما مطمئناً آنها را با چشمان خود نمی بینند.

موش ستاره پوزه

موش ستاره‌پوزه موش‌کور کوچکی است از خانواده کورموش‌ها، جنس کوندیلورا که در شرق کانادا و شمال شرقی آمریکا یافت می شود.  این حیوان که به اندازه  یک همستر هست  زائده ای ستاره ای شکل بر روی صورتش دارد که از آن برای حس کردن مسیر خود در تاریکی استفاده می کند. آنها   می توانند 13 ناحیه مختلف را به طور همزمان هدف قرار دهند و به  آنها اجازه دهند تا مسیرشان را انتخاب کنند.

عقرب

عقرب ها تنندگان شبانه هستند که همیشه سعی می کنند از نور دوری کنند. آنها معمولاً در زیر صخره ها، در شکاف ها یا در چکمه افراد بدشانس پیدا می شوند! آنها دو چشم روی سرشان دارند و می توانند تا پنج جفت چشم کوچکتر داشته باشند. فکر می‌کنید این کار تمام نیازهای بصری آنها را برطرف می‌کند، اما اعتقاد بر اینه که آنها می‌توانند نور را با پوست خودشون هم تشخیص دهند.

اکثر عقرب ها اسکلت بیرونی سیاه  یا کهربایی دارند. با این حال، هنگامی که با انواع خاصی از نور UV برخورد می کنند می توانند فیروزه ای روشن شوند. آنها دارای مولکول های فلورسنت در پوستشان هستند که به نور UV واکنش نشان می دهند، که ممکنه یک ویژگی تکاملی برای ترساندن شکارچیان باشد. مطالعات اولیه همچنین نشان می‌دهد که عقرب‌ها می‌توانند نور را حتی زمانی که تمام چشم‌هایشان پوشیده است، تشخیص دهند.

سمندر سفید

سمندر سفید  غارنشین اروپایی است. آنها به دلیل تاریکی محیط اطرافشان نیازی به چشم ندارند و راه های دیگری برای زنده ماندن ایجاد کرده اند. آنها هنگام شکار طعمه شان را استشمام می کنند و حتی به دلیل حس بویایی قوی می توانند کیفیت طعمه را تشخیص دهند. عمر آنها 100 ساله هست.

کرمی مارمولکان

کرمی مارمولکان خزنده ای است بدون چشم، گوش و دست و پا. با سرش در گل و لای فرو می رود و بیشتر عمرش را در زیر زمین مانند یک کرم می گذراند. آنها متفاوت از بقیه مارمولک ها تکامل یافتند و اندام و چشمشان را از دست دادند تا به سبک زندگی زیرزمینیشان کمک کنند.با این حال، آنها هنوز در فرآیند تکامل هستند .

میگو غار کنتاکی

میگوی کنتاکی را فقط در منطقه غار ماموت کنتاکی می توان یافت. آنها به لطف خانه تاریکشون در غارها بدون چشم تکامل یافته اند. آنها با تغذیه از موجودات کوچک در آب زنده می مانند. متأسفانه، امروزه به دلیل ورود آب های زیرزمینی آلوده به غارها در معرض خطر هستند.

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا