اولین قسمت پایانی دو قسمتی فست ایکس، همه بازیکنان را در یک بازی پیچیده تلافی و انتقام برمی گرداند. جیسون موموآ به عنوان یک روانشناس شبه آندروژن و پر زرق و برق که از وقایع Fast Five برخاسته ، به این مبارزه درهم می پیوندد. زمانی که شخصیت‌های آشنا درگیر یک غوغای خشونت‌آمیز از انفجار ماشین‌های سپر، بازی اسلحه و دعواهای وحشیانه می‌شوند، فیلم شکل می‌گیرد. لحظاتی پر از خنده وجود دارد زیرا گفتگوهای پرتنش واکنش های اشتباهی را برمی انگیزد.
این انفجاری از گذشته سریع و خشن با یک سرقت به یاد ماندنی در ریودوژانیرو است. هرنان ریس سلطان مواد مخدر، پسرش دانته (موموآ) را به عنوان جانشین منصوب می کند.
ده سال بعد، دومینیک تورتو (وین دیزل) به راحتی وارد زندگی خانوادگی شد. او و لتی (میشل رودریگز) برایان کوچک (لئو آبلو پری) را بزرگ می کنند. آنها عملیات آژانس را به یک تیم مورد اعتماد سپرده اند. رومن (تایرس گیبسون) فرماندهی اولین ماموریت خود را در رم به دست می آورد. او هنوز با تِج (لوداکریس) دعوا می کند در حالی که رمزی (ناتالی امانوئل) و هان (سونگ کانگ) با عصبانیت تماشا می کنند.
این گروه با میا (جوردانا بروستر) و ابولیتا (ریتا مورنو) برای یک شام خانوادگی قبل از شروع کار دوباره جمع می شوند. ایمان به یکدیگر همیشه آنها را مقید می کند. یک ضربه آخر شب به در، مخاطب را شوکه می کند. دانته به دنبال کشتن دام به خاطر گناهانش نیست. او می خواهد همه چیزهایی را که دام ساخته است نابود کند. سپس درد از دست دادن هرکسی را که دوست دارد تحمل کند.
کارگردان فرانسوی لوئیس لتریه ( مامور انتقال ، هالک شگفت‌انگیز) به دلیل تفاوت‌های خلاقانه جایگزین جاستین لین شد که کارگردانی پنج فیلم قبلی را برعهده داشت. لتریه دارای صلاحیت عمل است و در تعارضات واقع بینانه تر مشهود است به طور کلی Fast X هنوز شبیه یک بازی ویدیویی CGI است. اما صحنه های ماشین های واقعی روی پیاده رو خوب به نظر می رسند و آدرنالین ترشح می کنند.
تعداد شخصیت ها خیلی زیاد است. فرنچایز به طور غیرقابل توضیحی هرگز نمی تواند کسی را رها کند. افرادی که باید مرده باشند، مانند هان، برمی گردند اما زامبی نیستند. یک فیلمنامه پرمشغله به هر بازیگر صحنه ای می دهد تا چیزهای خود را زیر و رو کند. ترفند «ما در حال دعوا هستیم، اما واقعاً همدیگر را دوست داریم» بین رومن و تج بسیار خسته کننده می شود.
داستان هیچ معنایی ندارد و سعی هم نمی کند. موموآ مانند یک خدای دیوانه همه چی را کنترل می کند. او نیمی از فیلم را به غرغر کردن می گذراند. او نه خنده دار است و نه تهدیدآمیز، اما مسلماً صفحه نمایش را با شیطنت های دیوانه وار خود در دست می گیرد.
بسته به درجه هواداری، واکنش ها متفاوت خواهد بود. این قسمت آخر همان سناریوی دور و تکرار است که قبلاً دیده بودیم. اعداد باکس آفیس آمار خوبی را نشان می دهد.
Fast X در 19 می از یونیورسال پیکچرز در سینما اکران شد.
